CUT

   Lion King 08 Be enchanted ต้องมนต์ ทันทีที่ประตูห้องพักส่วนตัวถูกปิดลง แผ่นหลังบางของแบคฮยอนก็ถูกดันให้แนบชิดติดกับกำแพง พร้อมกับริมฝีปากที่ต่างฝ่ายต่างแรกจูบกันอย่างดุเดือด มือเรียวขยำกลุ่มผมของชานยอลเพื่อระบายความเสียวซ่าน ส่วนชานยอลก็ลูบไล้มือสากไปทั่วเรือนร่างแสนสวยที่เขาต้องการมานานแสนนาน   “ อ อ๊ะ อ่า ” เสียงเล็กครางกระเซ่าเมื่อริมฝีปากหนาครอบครองที่อกข้างซ้าย และอีกข้างถูกครอบครองด้วยมืออีกข้าง ชานยอลบดขยี้หน้าอกขาวอย่างไม่ปราณี บีบคลึง ลูบไล้จนร่างเล็กแทบจะอ่อนละทวย   ดวงตากลมที่คลอไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความสุขสม ปรือขึ้นช้าๆมองการกระทำแสนหยาบโล้นของพ่อสิงโตน้อย สัมผัสของชานยอลทั้งเร่าร้อนทั้งดุเดือดเสียจนเขาแทบจะทนไม่ไหว    “ มีถุงยางหรือเปล่า ” ต่อให้ร่างกายของเขาต้องการชานยอลมากแค่ไหนแต่แบคฮยอนเองก็ไม่ลืมความปลอดภัย    “ หึ ” ชานยอลยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ ผละร่างออกจากคนตัวเล็กแล้วเดินไปที่เตียงใหญ่ที่ตอนนี้มีกระเป๋าใบพอประมาณวางอยู่บนนั้น มือหนาเปิดกระเป๋าออกเพื่อที่จะหยิบขิงที่แบคฮยอนต้องการแต่ก็ต้องแปลกใจ ของเล่นที่เขาให้อี้ชิงเตรียมมามีครบทุกอย่าง ยกเว้น   “ ชิบ ” ชานยอลสบถ

เล่ห์รัก ลวงร้าย  END “ อยากได้ลูกสาวจังครับ ”   “ อ อื้ออ อื้อ ”   “ วันนี้เหนื่อยรึป่าว ”    “ อ๊ะ อ่า ”   “ ถ้าไม่เหนื่อย ”   “ พ พี่ อ๊ะ ”   “ พี่ขอนะคะ ”   จบคำชานยอลก็รีบหันร่างภรรยาตัวน้อยให้กลับมารับจูบที่ดูดดื่มของเขาทันที ส่งลิ้นร้อนที่ลื่นไหลดุจเกรียวคลื่นสอดส่องเข้าไปไล่ต้อนลิ้นน้อยๆของคนตัวเล็ก หยาดน้ำลายผสมผสานกันไหลหยดย้อยออกมาที่มุมปากและถูกดูดดื่มเข้าไปอีกครั้งและอีกครั้ง   มือเรียวไล่เกาะลำแขนแกร่งของผู้เป็นสามีอย่างสะเปะสะปะ อ้าปากรับลิ้นร้อนจากคนแก่กว่าแล้วสู้กับอย่างไม่มีใครยอมใคร เรียวร่างเล็กเกร็งกระตุกเมื่อถูกฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วร่าง ถูกสะกิดยอดอกจนนูนแข็งปัง   เสื้อผ้าอาภรณ์บนเรือนร่างเล็กถูกฉีกขาดหลุดลุ่ยพร้อมกับถูกยกกายบางให้นั่งลงบนโต๊ะเครื่องแป้ง ยอดอกสีสวยถูกลิ้นร้อนของคนแก่กว่าเลียเบาๆพร้อมดูดดึงราวกับเด็กน้อย ชานยอลขบฟันอย่างไม่แรงนักแล้วละเลงลิ้นรัวๆจนมือเรียวต้องสอดเข้ากลุ่มผมดกดำจิกเพื่อระบายความเสียวส่าน   “ อูยยยย พี่จ๋า น้อง เสียว ซี๊ดดดด ” แบคฮยอนหลับตาเชิดหน้าขึ้นร้องครางออกมาเสียงดัง เมื่อชานยอลเปลี่ยนเป้าหมายจากหน้าอกลงไปเป็นช่องทางรัก    ลิ้

เล่ห์รัก ลวงร้าย  ๑ ๕ “ ลงมาหาป๋าซะดีๆ อิหนู ;) ”   “ งื้อออ อย่าพูดแบบนั้นสิครับ พี่ดูเป็นตาแก่หัวงู ”   “ พี่ยอมเป็นตาแก่หัวงูของหนูคนเดียวเลยค่ะ ” ชานยอลกระชับมือเรียวที่ส่งมาจับเขาไว้หลังจากที่ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้ว เหลือเพียงชั้นในสีขาวตัวเดียว    “ อื้ออออ ” ทันทีที่เลือนร่างบอบบางสัมผัสกับผิวน้ำ ชานยอลก็จรดริมฝีปากหนาลงบนอวัยวะเดียวกันทันทีอย่างหื่นกระหาย เขาอดทนรอเวลานี้มานานเหลือเกินแล้ว คิดถึงกลิ่นหอมๆ คิดถึงเสียงร้องหวานๆ อ่า    “ อ้าปากหน่อยค่ะ ” แบคฮยอนยอมทำตามอย่างว่าง่าย อ้าปากออกกว้างรอรับลิ้นร้อนจากคนแก่กว่าด้วยความเต็มใจ ไล่ต้อนกันอย่างดุเดือดไม่มีใครยอมใคร มือสากประคองศีราะทุยไว้เพียงข้างเดียวส่วนอีกข้างก็ขย้ำแก้มก้นกลมๆอยู่ใต้ผิวน้ำ    “ อ อื้อออ ” นิ้วสากแหวกผ่านกางเกงชั้นในสีขาวเข้าไปลูบไล้ร่องก้นของคนตัวเล็กเบาๆ ทั้งๆที่ยังไม่ยอมปล่อยริมฝีปากออกจากกัน    ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปสองนิ้วและสามนิ้วติดๆ ขยับอย่างเชื่องช้าเพื่อให้น้องน้อยไม่เจ็บตัวมาก เมื่อรับรู้ได้ถึงจุดความต้องการชานยอลก็เริ่มเร่งจังหวะการขยับนิ้วให้เร็วขึ้นกว่าเดิมจนแบคฮยอนผวากอดแน่น ไม่นานก็เกร็งกระตุก

  เล่ห์รัก ลวงร้าย  ๐ ๙ “ อ๊ะ ค คุณชานยอล อ อย่า ครับ ”   คราแรกชานยอลเพียงจะแกล้งแบคฮยอนเล่นๆเท่านั้น แต่พอได้กลิ่นกายแสนธรรมชาติที่เขาคุ้นเคย มันกลับทำให้เขา…มีอารมณ์    แบคฮยอนถูกวางลงบนเตียงที่อยู่ในห้องถัดมาจากห้องทำงาน ชานยอลไม่รอให้คนตัวเล็กได้เอ่ยปากพูด จัดการกดริมฝีปากลงไปทันทีพร้อมกับสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากเล็ก ไล่ต้อนชวดชิมกลิ่นและรสชาติที่คุ้นเคยด้วยความรู้สึกดุเดือด ไล่ปลดกระดุมเสื้อผ้าของตัวเองและคนตัวเล็กออกแทบจนหมดแล้วดันร่างน้องน้อยให้นอนราบไปกับเตียงใหญ่    จมูกคมฝังลงที่ซอกคอขาวผ่องทำรอยซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนคนตัวเล็กหลุดร้องออกมาเป็นระยะๆ แบคยอนกำลังหลวงใหลในสัมผัสของชานยอล ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่เขาเริ่มหลงรักในความดิบเถื่อนที่ชานยอลมอบให้ อยากจะขัดขืนแต่ใจเจ้ากรรมดันไม่ฟัง สมองสั่งให้เกลียดแต่ภายในใจก็รักเขาไปจนเต็มอก แม้จะรับรู้ได้ว่าปลายทางจะจบลงแบบไหน แต่แบคฮยอนก็ยังคงเลือกที่จะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาแห่งความสุขในตอนนี้เอาไว้ให้นานที่สุด    เมื่อฝากรอยรักไว้ทั่วกายบางแล้วชานยอลจึงดึงแบคอยอนให้ลุกขึ้นมานั่งบนตักของเขา โดยที่ทั้งคู่อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่า ชานยอลนั่ง

เล่ห์รัก ลวงร้าย  ๐ ๖ “ ผ ผม ต้องทำยังไง ” แบคฮยอนไม่มีทางเลือก มันอาจจะเสี่ยง แต่ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้เขาก็ไม่มีทางอื่นให้ทำอีกแล้ว เพราะงั้น…เขาต้องเสี่ยง     “ ขอร้องฉันสิ อ้อนวอนฉัน บอกให้ฉันเมตตาเธอ เหมือนกับคนอื่นๆ ”     “ อะไรที่ทำให้คุณพอใจ ผ ผมยินดีทุกอย่าง ”     “ หึ!! ดี ปากดีแบบนี้ฉันชอบ ถ้างั้น...เริ่มจากตรงนี้ก็แล้วกัน ”     “ ฮึกกก!! ”       “ แก้ผ้าออกสิ พยอน แบคฮยอน  ” แบคฮยอนตัวชาวาบกับคำพูดแสนจะตรงไปตรงมาของชานยอล เขากลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่มือไม้สั่น ทำอะไรไม่ถูก ถึงเขาจะไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้เท่าไหร่ แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไร้เดียงสาจนไม่รู้อะไรเลย มือเรียวเล็กที่เริ่มสั่นมากกว่าเดิมค่อยๆยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวช้าๆ ราวกับจะถ่วงเวลาแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีทางรอดไปได้   พรึบ   เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกแบคฮยอนโยนลงบนพื้นช้าๆ พร้อมกับเตรียมจะจัดการกับกางเกงสแล็คสีดำต่อ ทุกๆการกระทำของเขาอยู่ภายในสายตาของชานยอลทั้งหมด ชานยอลมองแบคฮยอนไม่วางตาตั้งแต่ต้นด้วยความอดทนที่สูงมากๆ เขาไม่เคยอดทนรออะไรมานานเท่านี้มาก่อน แต่กับคนคนนี้ ไม่ว่าจะทำอะไรก็เหมือนจะถูกใจเขาไปเสียทุกอย่าง   “ ช

  ดวงใจราชันย์ 7-100% “ Ας θυμηθούμε Ο μικρός μου μάγος ”   “ มารำลึกความหลังกันเถิด พ่อมดน้อยของข้า ”           “ เจ้าคิดจักทำสิ่งใด โอ เซฮุน ”   “ เจ้าอย่าถาม ในสิ่งที่เจ้าเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว คิม จงอิน ”   “ …………. ”   “ แต่ถ้าเจ้าไม่เห็นด้วย ข้าจักขอพาพ่อมดน้อย กลับไปยังคฤหาสน์อรัญญิกของข้า ”   “ ได้อย่างไร เจ้ากับข้าเราร่วมมือกันมาถึงขนาดนี้แล้ว ”   เซฮุนไม่ได้ตอบอะไรจงอิน ยกยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อยแล้วหันกับไปกดจูบลงที่เรียวปากบาง ดันร่างน้องน้อยให้นอนลงบนเตียงใหญ่ ส่งลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรงปากเรียวเล็กดูดดึงอย่างหื่นกระหาย ฝ่ามือสากลูบไล้ไปทั่วกายบางปลุกเร้าอารมณ์ให้กับคนใต้ร่างมิใช่น้อย    “ ฮึ่อออ ” เสียงเล็กหลุดครางเบาๆเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ พร้อมกับเชิดหน้าขึ้นหลับตาพริ้มเมื่อลิ้นร้อนจากคนด้านบนโลมเลียไปทั่วลำคอระหง   “ หอมเหลือเกิน ” ราชาแห่งภูตผีเอ่ยออกมาทั้งๆที่ใบหน้าคมยังคงฝังอยู่ตรงซอกคอขาว กลิ่นกุหลาบบนเรือนร่างคนตัวเล็กกำลังจะทำให้เซฮุนคลั่งตายไปซะเดี๋ยวนี้    จงอินที่ยืนมองร่างสองร่างกำลังกอดกันอยู่บนเตียงถึงกับกลืนน้ำลงคอเฮือกใหญ่ แบคฮยอนในตอนนี้ช่างปลุก

  ดวงใจราชันย์ 5-100% เมื่ออยากลืมนัก เขาจะช่วยสงเคราะห์ให้     “ …………. ”     “ แล้วเจ้าจะได้รู้ ว่าการตายทั้งเป็น มันทรมานแค่ไหน แบคฮยอน ”       “ อ อย่า อย่าทำแบบนี้ ชานยอล ฮือออ ปล่อย อย่า อย่าาาาา!!! ” เสื้อสีขาวตัวบางถูกชานยอลกระชากออกจากตัวแบคฮยอนจนขาดวิ่น พร้อมทั้งจับร่างคนตัวเล็กให้นอนคว่ำไปกับเตียงใหญ่  จับมือเรียวเล็กทั้งสองข้างไขว้หลังแล้วมัดด้วยเชือกสีดำอย่างไร้ความปราณี “ ป ปล่อย เรา ฮืออออ ชานยอล อย่า อย่าทำนะ ฮึก ชานยอล!!! ”   คนตัวเล็กส่ายหน้าไป ซุกใบหน้าหวานลงบนเตียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ชานยอลไล่ลิ้นสากไปทั่วบริเวณแผ่นหลังสีสวย อีกทั้งยังขบเม้มจนเป็นจั้มใหญ่ ไม่สนใจเสียงกรีดร้องของคนใต้ร่างเลยแม้แต่น้อย   ปลายจมูกคมสูดดมกลิ่นกุหลาบตรงซอกคอขาวฟอดใหญ่ ยิ่งแบคฮยอนส่งกลิ่นออกมามากเท่าไหร่ ชานยอลก็ยิ่งคลั่งมากเท่านั้น  ราชาแวมไพร์ที่ตอนนี้มัวเมาอยู่กับของหวานตรงหน้า ไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อยว่าคนตัวเล็กจะรู้สึกเช่นไร ยังคงไล่พรมจูบไปทั่วเรือนร่างพ่อมดด้วยความเสน่หา ก่อนจะหลุดเอ่ยกระซิบออกมาเสียงเบา   “ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ร้อยปี ร่างกายน้องก็ยังคงทำให้พี่หลงใหลได้เสมอ ”