ดวงใจราชันย์ 7-100%
ดวงใจราชันย์ 7-100%
“ Ας θυμηθούμε Ο μικρός μου μάγος ”
“ มารำลึกความหลังกันเถิด พ่อมดน้อยของข้า ”
“ เจ้าคิดจักทำสิ่งใด โอ เซฮุน ”
“ เจ้าอย่าถาม ในสิ่งที่เจ้าเองก็รู้คำตอบอยู่แล้ว คิม จงอิน ”
“ …………. ”
“ แต่ถ้าเจ้าไม่เห็นด้วย ข้าจักขอพาพ่อมดน้อย กลับไปยังคฤหาสน์อรัญญิกของข้า ”
“ ได้อย่างไร เจ้ากับข้าเราร่วมมือกันมาถึงขนาดนี้แล้ว ”
เซฮุนไม่ได้ตอบอะไรจงอิน ยกยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อยแล้วหันกับไปกดจูบลงที่เรียวปากบาง ดันร่างน้องน้อยให้นอนลงบนเตียงใหญ่ ส่งลิ้นร้อนชอนไชเข้าไปในโพรงปากเรียวเล็กดูดดึงอย่างหื่นกระหาย ฝ่ามือสากลูบไล้ไปทั่วกายบางปลุกเร้าอารมณ์ให้กับคนใต้ร่างมิใช่น้อย
“ ฮึ่อออ ” เสียงเล็กหลุดครางเบาๆเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ พร้อมกับเชิดหน้าขึ้นหลับตาพริ้มเมื่อลิ้นร้อนจากคนด้านบนโลมเลียไปทั่วลำคอระหง
“ หอมเหลือเกิน ” ราชาแห่งภูตผีเอ่ยออกมาทั้งๆที่ใบหน้าคมยังคงฝังอยู่ตรงซอกคอขาว กลิ่นกุหลาบบนเรือนร่างคนตัวเล็กกำลังจะทำให้เซฮุนคลั่งตายไปซะเดี๋ยวนี้
จงอินที่ยืนมองร่างสองร่างกำลังกอดกันอยู่บนเตียงถึงกับกลืนน้ำลงคอเฮือกใหญ่ แบคฮยอนในตอนนี้ช่างปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนในตัวเขายิ่งนัก อีกทั้งกลิ่นกุหลาบที่ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วห้องอันมีเจ้าตัวเล็กเป็นต้นเหตุอีก “ เซฮุน ” จงอินเอ่ยเรียกเสียงกระเซ่า ก่อนที่เจ้าของชื่อจะผละออกจากร่างน้องน้อย ส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอราวกับถูกขัดใจ
“ ให้ข้าได้เชยชมพ่อมดน้อยบ้าง ”
เซฮุนหลุดยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเอียงศีรษะเล็กน้อยเป็นอันว่าตกลง จงอินเมื่อเห็นว่าเซฮุนเปิดทางให้ก็ไม่รอช้า จัดการกดจูบลงไปที่ริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม สอดมือสากเข้าไปหยอกเย้าเล่นกับยอดสีสวย
คนตัวเล็กสอดมือเรียวเข้ากับกลุ่มผมสีเพลิงทองเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ราชาแห่งฝูงหมาป่ามอบให้ ลิ้นร้อนไล่ต้อนกันอย่างไม่มีใครยอมใครจนเกิดเสียงดังทั่วห้อง
“ อ๊ะ ” คนตัวเล็กหลุดร้องออกมาเมื่อจงอินกระชากเสื้อสีขาวจนกระดุม 3 เม็ดบนหลุดกระจายออก พร้อมด้วยยอาภรณ์ส่วนล่างที่ถูกถอดเลื่อนจนมาถึงช่างข้อเท้า
“ มาสิ เซฮุน ” จงอินจับซ้อนแบคฮยอนจากทางด้านหลัง สอดแขนแกร่งเข้ากับใต้ขาเรียวแล้วยกขึ้นจนลอยจากที่นอน เซฮุนยิ้มรับพร้อมกับเดินไปคุกเข่าตรงหน้าส่วนล่างที่ลอยเด่นอยู่ด้วยแรงอุ้มจากจงอิน กดจูบไล่ตั้งแต่เรียวขาสวนไปจนถึงหน้าขา ร่างน้องน้อยเมื่อถูกโจมตีใกล้ส่วนอ่อนไหวก็สั่นระริกราวกับลูกนก
ลำคอระหงเอียงรับสัมผัสจากจงอินที่ยืนอุ้มซ้อนเขาอยู่ทางด้านหลัง ก่อนจะหันกลับไปรับลิ้นร้อนที่ราชาแห่งฝูงหมาป่าส่งมาให้อย่างดูดดื่ม
“ ขอพี่ชิมหน่อยเถิด ” เซฮุนเอ่ยเสียงกระเซ่า แล้วอ้าริมฝีปากรับแท่งเอ็นร้อนของน้องน้อยเข้าไปจนสุด แบคฮยอนผวาจนตัวสั่นและก็เป็นจงอินที่เอ่ยกระซิบข้างใบหูเป็นการปลอบประโลม ก่อนที่จะไล่ลิ้นร้อนไปทั่วลำคอระหงอีกครั้ง
“ อ อ๊า อื้อ พี่ ไม่ อื้ออออ อ๊า ” เสียงเล็กหลุดครางไม่เป็นภาษาเมื่อเซฮุนเร่งจังหวะขยับริมฝีปากให้เร็วขึ้น ไม่นานร่างน้องน้อยก็เกร็งกระตุกอยู่ภายในอ้อมกอดจงอิน แล้วปล่อยน้ำสีขาวออกมาจนหมด
“ ขอพี่เข้าไปหน่อยนะคนดี ” จงอินปล่อยให้แบคฮยอนยืนขาสั่นอยู่บนพื้นหลังจากผละออกจากอ้อมกอดแล้ว ก่อนจะจับร่างน้องน้อยให้หันเข้าหาตน สอดมือแกร่งเข้ากับขาเรียวข้างขวา “ ซี๊ดดดดด ” เพียงส่วนหัวของจงอินที่ที่ถูกสอดเข้าไปในช่องทางรักที่คับแน่น ถึงกับทำให้ราชาแห่งฝูงหมาป่าหลุดครางออกมาเสียงต่ำ
“ จ เจ็บ ฮึก น้องเจ็บ ” จงอินอาศัยจังหวะที่แบคฮยอนกำลังร้องออกมา สอดแท่งเอ็ยร้อนเข้าไปจนสุด ทำให้แบคอยอนผวากอดจงอินแน่น
“ น น้อง ซี๊ดดด อย่าตอดแบบนั้น อืมมม ” จงอินกันฟันกรอด ไม่คิดว่าผนังหนานุ่มด้านในของแบคฮยอนจะทำให้เข้ารู้สึกดึถึงเพียงนี้
“ ขยับที ได้โปรด น้อง อึดอัด ”
ราวกับเป็นการอนุญาต จงอินที่ไม่กล้าขยับแรงมากเพราะกลัวว่าแบคฮยอนจะเจ็บตัว เขากระชับขาเรียวให้แน่นกว่าเดิมแล้วขยับสะโพกเข้าออกอย่างหนักหน่วง เสียงเนื้อกระทบเนื้อนั่งสนั่นไปทั่วห้อง เซฮุนเองนั่งมองภาพจงอินกับแบคฮยอนที่กำลังร่วมรักกัน พร้อมทั้งใช้มือสากชักรูดแท่งเอ็นร้อนของตัวเองไปด้วย
“ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ”
พลับ พลับ พลับ
แบคฮยอนกรีดร้องเสียงกระเซ่าเมื่อจงอินมอบบทรักอันแสนร้อนแรงให้กับเขา จงอินเมื่อเห็นว่าแข่งขาของคนตัวเล็กเริ่มจะอ่อนแรงก็จัดการวางร่างบางลงบนเตียงโดยที่ส่วนนั้นยังคงสอดใส่อยู่
เรียวขาเรียวเล็กถูกจงอินจับแบะออกกว้างราบไปกับที่นอน แล้วอัดสะโพกเข้าไปที่ช่องทางรักรัวๆอย่างตายอดตายอยาก แบคฮยอนกัดปากแน่นส่ายหน้ากรีดร้องอย่างหน้าสงสาร
“ น้อง ” เสียงของเซฮุนเรียกสติที่กระเจิดกระเจิงของแบคฮยอนให้กลับมา ก่อนจะจับแท่งเอ็นร้อนที่ขยายเต็มที่จ่อไปที่ริมฝีปากบาง แบคฮยอนเองที่ถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงจากจงอินรีบส่งมือเรียวไปจับแท่งเอ็นร้อนของเซฮุน แล้วอ้าปากรับดูดดึงทันทีเพื่อระบายความเสียวส่าน
“ ซี๊ดดดด ดี แน่นดีเหลือเกิน อ่า น้องแบค ซี๊ดดด ” จงอินรัวสะโพกใส่แบคฮยอนหนักและแรงกว่าเดิมจนร่างบางเกร็งกระตุกปล่อยน้ำสีใสออกมาจนเต็มหน้าท้อง
เซฮุนเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันก็จับล็อคศีรษะทุยของแบคฮยอน อักสะโพกรัวเข้าเรียวปากบางไม่ยั้งพร้อมกับปลอดปล่อยออกมาในที่สุด
“ อ๊าาาา อ๊าาา ตรงนั้น พี่ อื่ออออ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา อย่า ตรงนั้น อ๊า อ๊าาาา ” เมื่อริมฝีปากบางถูกปล่อยให้เป็นอิสระ แบคฮยอนก็กรีดร้องออกมาเสียงดังอีกครั้ง
พลับ พลับ พลับ
“ อีกนิด ซี๊ดดดด คนดี อีกนิด ” จงอินจับมือเรียวของน้องน้อยเพื่อยืดไว้เป็นหลัก อัดสะโพกใส่ไม่ยั้งในละลอกสุดท้าย ไม่นานราชาแห่งฝูงหมาก็ปลดปล่อยออกพร้อมๆกับแบคฮยอนที่ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
ไม่รอให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ เซฮุนนอนราบไปกับที่นอนแล้วจับร่างแบคฮยอนที่ปวกเปียกให้ลุกขึ้นมา โดยมีจงอินคอยให้ความช่วยเหลืออยู่
เซฮุนจับแท่งเอ็นร้อนพร้อมกับที่จงอินจับแก้มก้นสีขาวของน้องน้อยให้กดทับลงไปที่แท่งเอ็นร้อนพร้อมใช้งานของเซฮุนจนสุด
“ อื้อออออ ” แบคฮยอนนั่งเกร็งทำอะไรไม่ถูก ทั้งเจ็บทั้งอึดอัด
“ ขยับสิ คนดีของพี่ ” เซฮุนเอ่ยเสียงกระเซ่า
“ จ เจ็บ ”
“ ร่างกายนี้ เป็นของน้อง ”
แบคฮยอนไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเพียงแต่เริ่มทำตามที่ราชาแห่งภูตผีเอ่ย ค่อยๆเริ่มขยับเอวบางช้าๆและเร็วขึ้นเป็นจังหวะตามสัญชาตญาณ
“ ซี๊ดดดด ดี ดีมาก แบบนั้น อ่าาา เร็วอีก ”
“ อ อ๊ะ อื้อ อ๊าาาา ”
เซฮุนที่อดทนแทบจะไม่ไหวจับเอวบางของแบคฮยอนที่อยู่ด้านบน พร้อมกับสวนสะโพกย้อนกลับขึ้นมาที่คนตัวเล็กรัวๆ ร่างทั้งร่างสั่นคลอไปด้วยแรงมหาศาลจากราชาแห่งภูตผี แบคอยอนส่ายหน้าไปมากรีดร้องอย่างน่าสงสารก่อนจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้งจนเกือบจะหมเแรง
“ เข้ามาสิ เข้ามาพร้อมๆกับข้า ” เซฮุนผ่อนแรงลงเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยเรียกจงอิน
“ หึ ” จงอินที่รอเวลาอยู่แล้วกระตุกยิ้มร้ายอย่างพอใจ พร้อมกับจับแท่งเอ็นร้อนที่ยังคงแข็งปังสอดเข้าไปที่ช่องทางรักอีกครั้ง
“ อ๊ะ เจ็บ เจ็บบบบ ฮือออ ฮีก น้องเจ็บ ” แบคฮยอนร้องไห้ออกมาทั้งน้ำตาเมื่อจงอินสอดแท่งเอ็นร้อนเข้ามาทั้งๆที่เซฮุนยังไม่ได้เอาของตนออกไป “ ฮืออออ ใจร้าย พวกท่าน ฮึก ใจร้าย ”
“ ชู่ ไม่ร้องนะ คนดีของพี่ ” จงอินเอ่ยกระซิบข้างฝบหู แล้วกดจูบเป็นการปลอบประโลม เมื่อเห็นว่าแบคฮยอนเริ่มผ่อนคลายก็จัดการกดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปจนสุด
เมื่อปรับตัวได้ทั้งเซฮุนและจงอินก็ต่างฝ่ายต่างขยับเอว กลิ่นกุหลาบจากแบคฮยอนเริ่มส่งนกลิ่นออกมายั่วเย้าใจพวกเขาอีกครั้ง ยิ่งทำให้อารมณ์ที่มีอยู่ในตอนนี้พุ่งขึ้นไปอีกป็นเท่าตัว
พลับ พลับ พลับ
กึก กึก กึก
“ ม ไม่ไหว น้อง ไม่ไหวแล้ว พอ พอเถิด ” แบคฮอยอนพูดเสียงแผ่วเบา ดวงตาหวานคลอไปด้วยหยาดน้ำสีใส “ ฮึก ”
“ อดทนอีกนิด คนดีของพี่ ” เซฮุนสอดมือประสานกับมือเรียวแล้วเอ่ยขึ้น
“ ร้องออกมาดังๆ ให้พวกพี่ชื่นใจอีกสักครั้งเถิด ” จงอินเอ่ยกระซิบข้างใบหู พร้อมกับขบเม้มบางเบา
“ น น้อง ไม่ไหว อ๊ะ อ๊าาาา พี่ อื่ออออ อีะ อ๊า อ๊าาาาา ”
“ ซี๊ดดดดด อีกนิด ”
“ อ่าาา โอ้วววว ”
พลับ พลับ พลับ
จงอินและเซฮอุนต่างฝ่ายต่างรัวสะโพกไม่ยั้ง ก่อนที่ต่างฝ่ายต่างก็ปลอดปล่อยกันออกมาภายในเวลาไล่เลี่ยกัน ทันทีที่แท่งเอ็นร้อนหลุดออกจากช่องทางรักแบคฮยอนก็หมดสติไปทันที
ไรท์บรรยายอาจไม่สมูทเท่าไหร่ อย่าว่ากันเด้อ
กลับไปให้กำลังใจกันด้วยนะครัช ที่เดิม
เดี๋ยวมีคนรอเยอะจะรีบมาต่อให้ ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น