เล่ห์รัก ลวงร้าย ๐ ๖
เล่ห์รัก ลวงร้าย ๐ ๖
“ ผ ผม ต้องทำยังไง ” แบคฮยอนไม่มีทางเลือก มันอาจจะเสี่ยง แต่ถ้าเขาไม่ทำแบบนี้เขาก็ไม่มีทางอื่นให้ทำอีกแล้ว เพราะงั้น…เขาต้องเสี่ยง
“ ขอร้องฉันสิ อ้อนวอนฉัน บอกให้ฉันเมตตาเธอ เหมือนกับคนอื่นๆ ”
“ อะไรที่ทำให้คุณพอใจ ผ ผมยินดีทุกอย่าง ”
“ หึ!! ดี ปากดีแบบนี้ฉันชอบ ถ้างั้น...เริ่มจากตรงนี้ก็แล้วกัน ”
“ ฮึกกก!! ”
“ แก้ผ้าออกสิ พยอน แบคฮยอน ”
แบคฮยอนตัวชาวาบกับคำพูดแสนจะตรงไปตรงมาของชานยอล เขากลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่มือไม้สั่น ทำอะไรไม่ถูก ถึงเขาจะไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้เท่าไหร่ แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไร้เดียงสาจนไม่รู้อะไรเลย มือเรียวเล็กที่เริ่มสั่นมากกว่าเดิมค่อยๆยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวช้าๆ ราวกับจะถ่วงเวลาแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่มีทางรอดไปได้
พรึบ
เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกแบคฮยอนโยนลงบนพื้นช้าๆ พร้อมกับเตรียมจะจัดการกับกางเกงสแล็คสีดำต่อ ทุกๆการกระทำของเขาอยู่ภายในสายตาของชานยอลทั้งหมด ชานยอลมองแบคฮยอนไม่วางตาตั้งแต่ต้นด้วยความอดทนที่สูงมากๆ เขาไม่เคยอดทนรออะไรมานานเท่านี้มาก่อน แต่กับคนคนนี้ ไม่ว่าจะทำอะไรก็เหมือนจะถูกใจเขาไปเสียทุกอย่าง
“ ชิ้นสุดท้าย ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ ” ทันทีที่กางเกงสแล็คของแบคอยอนหลุดออกจากร่างกายไปแล้วเหลือเพียงชั้นในสีขาว ชานยอลก็รีบเอ่ยห้ามทันทีด้วยน้ำเสียงกระสัน “ คุกเข่าลง แล้วคลานมาหาฉัน แบคฮยอน ” ก่อนจะแปรเปลี่ยนไปเป็นน้ำเสียงเข้มจนแบคฮยอนถึงกับรีบคุกเข่าลงตามคำสั่ง พร้อมทั้งค่อยๆคลานเข้าไปหาร่างสูงใหญ่ของท่านประธานช้าๆ
“ …………. ” แบคฮยอนก้มหน้ากัดริมฝีปากแน่นเมื่อคานมาถึงตรงหน้าชานยอล เจ้าตัวค่อยๆใช้มือสากจับคางเรียวสวยให้เงยหน้าขึ้นมาประจันกับเขา ชานยอลใช้สายตาเพ่งพินิจใบหน้าที่เขาหลงใหลอีกครั้งแล้วยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“ สวย ไม่มีที่ติ ”
“ ฮึก ”
“ โอ๋ๆ มานี่มา อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เรากำลังจะมีความสุขด้วยกันนะ เด็กน้อย ” ชานยอลดึงแบคฮยอนที่อยู่ในท่าคลานเข่า ให้ลุกขึ้นมานั่งลงบนตักของเขา พร้อมทั้งพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังบางเปลือยเปล่า
ชานยอลกำลังจะตาย เพียงแค่ปลายจมูกคมสัมผัสกับผิวบอบบางนั่น ก็ทำเอาเขาอดใจแทบจะไม่ไหว สาบานได้เลยว่าชานยอลไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยหลงและใหลอะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิตจริงๆ “ อืมมมม หอม ดี ดีไปหมดเลย ” ชานยอลหลับหูหลับตาไล่จมูกสูดดมไปทั่วแผ่นหลังบาง เขากำลังมัวเมากลิ่นกายแสนธรรมชาติของคนตัวเล็กตรงหน้า มัวเมาแบบไม่เคยเป็นมาก่อน
ชานยอลจับคนตัวเล็กให้พลิกกลับมานั่งเผชิญหน้ากับเขา กลายเป็นว่าตอนนี้แบคฮยอนนั่งค่อมชานยอลอย่างเต็มตัวโดยที่เขาขัดอะไรไม่ได้เลย
“ อ อื้ออ อึก อื้อออออ ” แบคฮยอนสะดุ้งเฮือกเมื่อชานยอลไล่ลิ้นสากลงมาที่เม็ดสีชมพูทั้งสองข้างของเขาอย่างหื่นกระหาย คนตัวเล็กเผลอแอ่นหน้าอกรับสัมผัสอย่างลืมตัว มือเรียวทั้งสองข้างจับไหล่กว้างของชานยอลเอาไว้ จิกลงเบาๆเพื่อระบายความเสียวซ่านที่คนตัวสูงได้มอบให้ “ อ อ๊ะ อื้อออ คุณ อึก ” เด็กน้อยบนตักแกร่งของชานยอลแทบจะทรงตัวนั่งไม่อยู่ สัมผัสที่เขาได้รับจากชานยอลมันเป็นสัมผัสที่วิเศษมาก เป็นสัมผัสที่เขาไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อน ความรู้สึกกลัวก่อนหน้าเริ่มมลายหายไปช้าๆ และแทนที่ด้วยความต้องการ
“ ฉันชอบเสียงของเธอจัง แบคฮยอน ” ชานยอลละริมฝีปากออกมาจากหน้าอกเรียบเนียนของแบคฮยอนที่ตอนนี้แดงปรั่งเพราะฝีมือเขาเอง “ ฉัน…ขอทำเธอแรงๆ ได้หรือป่าว ” บ้าไปแล้ว ตอนนี้ในหัวของชานยอลมีแต่คำๆนี้เต็มไปหมด เขาไม่เคยขออะไรแบบนี้กับคู่นอนคนไหนมาก่อน แม้กระทั่งเวลาที่คู่นอนของเขาร้องขอความเห็นใจ เขาก็ไม่เคยสนใจ ไม่แม้แต่จะคิดสงสารด้วยซ้ำ
แต่แบคฮยอนทำให้เขาอยากจะทะนุถนอมและย่ำยีไปพร้อมๆกัน เขาอยากจะเข้าไปในตัวแบคฮยอนแรงๆแล้วฟังเสียงอันไพเราะกรีดร้องออกมาอย่างสุขสม แต่อีกใจก็อยากที่จะค่อยๆซึมซับความหอมหวานที่ไม่เคยได้พบที่ไหนมาก่อนจากร่างกายคนตรงหน้า มันช่างเป็นความรู้สึกที่พิเศษมากจริงๆ
“ ฮึก มัน จ จะเจ็บ มาก ใช่ไหม ค ครับ ” แบคฮยอนเสียงสั่น ถามออกไปด้วยความไร้เดียงสา เขาเคยได้ยินพี่ที่ร้านคุยกันว่า ครั้งแรกน่ะ จะเจ็บมากๆ
“ เด็กน้อย ” ชานยอลยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก ใช้มือสากเกลี่ยปอยผมถัดที่ใบหูเล็กเบาๆ “ ถอดเสื้อผ้าให้ฉันสิ ” ชานยอลไม่ได้ตอบคำถามคนตัวเล็ก เพราะเขารู้อยู่แก่ใจว่ายังไงเสียคืนนี้แบคฮยอนจะต้องเจ็บตัวเพราะเขาแน่ๆ
“ …………. ” แบคฮยอนทำตามที่ชานยอลสั่งอย่างว่าง่าย กลัวว่าถ้าหากไม่ยอมหรือขัดขืนไปมากกว่านี้แล้วชานยอลจะโมโห และความพยายามที่ได้ทำมาทั้งหมดจะกลายเป็นสูญเปล่า
มือน้อยที่สั่นเทาค่อยปลดเน็กไทด์ไล่ไปถึงกระดุมเสื้อเชิ้ตราคาแพงอย่างไม่รีบนัก เขาค่อยๆทำทุกอย่างด้วยความระมัดระวัง และก็เป็นชานยอลเองที่หมดความอดทนต่อสิ่งเย้าใจตรงหน้า เขาจัดการอุ้มแบคฮยอนเข้าสู่อกแกร่ง แล้วก้าวเดินไปยังจุดหมายด้วยลมหายใจที่ติดขัด
เตียงนอนขนาดใหญ่ที่อยู่ภายใต้ห้องนอนสุดหรูหราคือจุดหมายของชานยอลในตอนนี้ เขาค่อยๆว่าร่างคนตัวเล็กที่เหลือเพียงชั้นในตัวเดียวลงบนที่นอนนุ่มๆอย่างเบามือ ไล่สายตาคมมองตั้งแต่ใบหน้าหวานจรดปลายเท้า ร่างกายนี้ไม่มีอะไรที่ไม่น่ามองเลยสักนิดเดียว
ชานยอลมองร่างแบคฮยอนที่นอนตัวสั่นอยู่บนเตียงไปพร้อมๆกับที่เขากำลังถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือเพียงชั้นในสีดำไว้แค่ชิ้นเดียว ชานยอลละสายตาออกจากคนตัวเล็ก แล้วหันกลับไปหยิบถุงยางอนามัย เจลหล่อลื่น และของเล่นเล็กๆน้อยๆที่เขาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวเตียง นำออกมาโยนลงบนเตียงข้างๆกายของคนตัวเล็ก
เมื่อจัดเตรียมอุปกรณ์เรียบร้อย ร่างสูงใหญ่ของชานยอลก็ขึ้นคร่อมร่างของแบคฮยอนในทันที กดริมฝีปากหนาลงไปที่เรียวปากบางโดยไม่ได้พูดอะไรออกมา แบคอยอนที่ทำตัวไม่ถูกปิดปากแน่น หลับตาหนีสัมผัสด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
“ อ้าปาก แบคฮยอน ” ชานยอลเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเอาแต่ปิดปากนิ่ง จึงออกคำสั่งเสียงเข้ม แล้วก็ได้ผล แบคฮยอนสะดุ้งเผลอตัวเปิดริมฝีปากออกมาเล็กน้อย และนั่นก็ทำให้ชานยอลได้จังหวะจรดริมฝีปากลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้ชานยอลถือโอกาสสอดลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากเล็กพร้อมทั้งไล่ต้อนลิ้นเรียวเล็กด้วยความดุเดือด แบคฮฮยอนที่ไม่ประสาเรื่องแบบนี้เมื่อถูกคนแก่กว่านำทางให้เขาเองก็พาที่จะเดินตามอย่างว่าง่าย
“ ฮึก อื้อ อื้อ ” แบคฮยอนครางเบาๆในลำคอเมื่อริมีปากยังคงถูกชานยอลครอบครองไม่ห่าง อีกทั้งมือหนายังเกลี่ยเม็ดที่กำลังชูชันล่อตาล่อใจทั้งสองข้างสลับไปมาจนแข็งปัง ไม่ต่างจากด้านล่าง ที่ตอนนี้ส่วนกลางลำเริ่มขยายคับกางเกงชั้นในของเขาทั้งคู่
เมื่อไล่ชิมน้ำหวานในโพรงปากเล็กจนพอใจก็ไล่ริมฝีปากหนามาที่ซอกคอขาว ตำแหน่งที่ส่งกลิ่นแสนจะธรรมชาติของเจ้าตัวเล็กออกมาให้เขาได้หลงใหล อยากจะลองสูดดมอีกสักครั้งเพื่อตอกย้ำให้มั่นใจว่า เขากำลังหลงแบคฮอยอนจริงๆหรือป่าว
ได้ผลเกินคาด ทันทีที่ปลายจมูกคมสูดดมความหอมหวานที่ซอกคอขาวผ่องชานยอลก็แทบไม่อยากจะผละออกไปไหนเลย เขาไม่เพียงแต่หลงแบคฮยอน แต่เขากำลังจะคลั่งและเสพติดกลิ่นหอมๆของเจ้าตัว อย่างถอนตัวไม่ขึ้น
“ อ่า ดี ดีที่สุด ” ชานยอลกดจูบย้ำๆไปที่ซอกคอขาวทั้งสองข้าง โดยไม่ลืมที่จะทิ้งรอยรักรอยใหญ่ไว้ทั่ว เขาอยากจะสัมผัสและสร้างหลักฐานไว้บนตัวแบคฮยอน ว่าเขาได้สำรวจและสัมผัสครบทุกซอกทุกมุมแล้ว เขาจะทำ ใช่ ชานยอลคิดจะทำแบบนั้นจริงๆ ตอนนี้ลำคอระหงที่เคยมีสีขาวน้ำนมเริ่มแปรเปลี่ยนไปเป็นรอยรักจ้ำใหญ่จ้ำเล็กเต็มไปหมด แต่ชานยอลยังไม่พอใจ เขาจะทำมันให้ทั่วร่างกายนี้ จะทำไว้ทุกๆที่ ที่เขาได้สัมผัส
“ อ๊ะ อ๊าาาา ค คุณ อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ” แบคฮอยอนดิ้นพล่านใช้มือน้อยดันหัวไหล่หนาอย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผล ชานยอลละเลงลิ้นพร้อมทั้งใช้ฟันคมๆกัดลงมาที่เม็ดสีสวยทั้งสองข้าง ทั้งเสียวทั้งเจ็บจนจะขาดใจ “ ม ไม่ อื้อออ ผ ผม เจ็บ ฮึก อ๊า ”
“ เจ็บหรือเสียว พูดดีๆเด็กน้อย ” ชานยอลเงยหน้าขึ้นมาจากแผ่นอกเนียนสวย แล้วเปลี่ยนไปสนใจส่วนกลางที่กำลังแข็งปังภายใต้ชั้นในสีขาวของคนตัวเล็ก “ ฉันอนุญาตให้ร้องได้ แต่ห้ามดิ้นหนี ไม่งั้นเธอตายแน่ ” พูดจบชานยอลก็จัดการเปิดของเล่นที่เตรียมไว้ มันคือไข่สั่นขนาดเล็กที่แรงสั่นไม่เล็กดังชื่อ
เป้าหมายแรกคือเม็ดสองเม็ดที่กำลังชูชันอยู่ในตอนนี้ ชานยอลค่อยๆใช้ไข่สั่นจี้ลงไปที่เม็ดสีสวยทั้งสองข้าง แรงสั่นของมันทำให้แบคฮยอนสะดุ้งเฮือก อยากจะหนีแต่ก็ไม่กล้า ทำได้เพียงดิ้นเร่าๆอยู่ตรงหน้าชานยอล
“ อ๊า อ๊า อ๊า อื้อ ไม่ไหว ผ ผม ไม่ไหว อื้อ คุณ ชานยอล ”
“ เป็นอะไร ทำไมถึงไม่ไหว ไหนลองบอกฉันสิ หื้ม เด็กน้อย ” ชานยอลไล่ของเล่นลงมาที่หน้าท้องแบนราบ จนกระทั่งมาถึงส่วนที่แข็งปังด้านล่างของแบคฮยอน เขาจับกางเกงชั้นในให้ถกออกเล็กน้อยเพื่อให้ส่วนนั้นโผล่ออกมา ไข่สั่นที่ยังคงทำงานอยู่ถูกจี้ลงบนส่วนหัวของแท่งเอ็นร้อน รอบนี้แบคฮยอนถึงกลับน้ำตาเล็ด กรีดร้องออกมาอย่างน่าสงสาร มันเป็นความเจ็บปวดที่ปะปนไปกับความสุขสม แบคฮยอนเหมือนจะขาดใจตายเสียให้ได้
“ ผ ผม ผม เสียว ได้โปรด อ๊า อ๊า อ๊าาาาาาาาาาาาา ” ยังไม่ทันที่ชานยอลจะสนุกกับเสียงร้องของคนตัวเล็ก เจ้าตัวก็เกร็งกระตุกปล่อยน้ำปัสวะสีเหลืองออกมาจนเลอะเต็มหน้าท้องไปหมด “ ฮึกกกก ”
“ โถ่ เด็กน้อยของฉัน ดูสิ เธอทำฉันเลอะไปด้วย ”
“ ผ ผม ผม ขอ โทษ ครับ ” แบคฮยอนหอบหายใจถี่ยิบ เอ่ยขอโทษคนแก่กว่าด้วยความรู้สึกผิดจากใจจริง
“ ฮ่าๆๆๆ เด็กน้อย ” ชานยอลหัวเราะล่าออกมากับความไร้เดียงสาของคนตัวเล็ก เขาปล่อยให้แบคฮอยอนทำน่างงต่อไปก่อนที่เขาจะจัดการกับชั้นในสีขาวของแบคฮยอนที่ตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำปัสวะของเจ้าตัว หันกลับมาถอดชั้นในของตัวเองพร้อมกับแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ที่ดีดขึ้นมาในทันที
“ คุณ จ จะทำอะไร อ๊ะ อ๊า อื้ออออ อย่า ครับ ม มัน ส อ๊า อ๊าาาาา อ๊ะ ” แบคฮยอนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถูกชานยอลจับขาเรียวเล็กที่เปลือยเปล่าให้อ้าออกกว้าง แล้วจัดการละเลงลิ้นลงไปที่ช่องทางรักสีสวยสะอาดตา ชานยอลล็อคเรียวขาเล็กจนเจ้าตัวขยับไปไหนไม่ได้ สอดนิ้วเรียวเข้าออกจากหนึ่งเป็นสองนิ้วไปพร้อมๆกับละเลงลิ้นร้อนไปพร้อมๆกัน “ อื้อ อ๊า อ๊า อูย อูย คุณ อ๊ะ ชานยอล อ๊ะ อ๊า ” แบคอยอนกรีดร้องไม่เป็นภาษา ส่ายศีรษะไปมาบนเตียงหนานุ่ม ส่วนล่างที่ถูกชานยอลโจมตีตอนนี้ขยับไปไหนไม่ได้ ได้แต่ส่งเสียงร้องที่ดังลั่นห้อง เผื่อว่าคนแก่กว่าจะเมตตาเขาบ้าง
“ อ๋า ดูสิ น้ำเธอออกมาเยอะเลย ” เมื่อร่างเล็กเกร็งกระตุกปลดปล่อยออกมา ชานยอลก็ปล่อยขาเรียวให้เป็นอิสระ แบคฮอยอนนอนหอบหายใจออกมาอย่างน่ากลัว ถูกเล่นงานยังไม่ทันไรก็แทบจะหมดแรงเสียแล้ว
“ อ๊ะ ” ชานยอลไม่รอให้คนตัวเล็กได้พักหายใจนาน ก็จับร่างเล็กทั้งร่างให้นอนคว่ำหน้าลง เอื้อมไปหยิบเจลมาบีบลงที่ช่องทางรักที่พอจะมีน้ำสีขาวของคนตัวเล็กอยู่เล็กน้อย
“ ฉันชอบฟังเสียงของเธอ เพราะงั้น…ครางหวานๆให้ฉันชื่นใจหน่อยนะ เด็กน้อย ” จบประโยคริมฝีปากหนาก็จัดการฉีกซองถุงยางแล้วสวมมันลงที่แท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ ชานยอลจับแท่งเอ็นร้อนที่สวมถุงยางอนามัยเรียบร้อยถูกไถไปที่ช่องทางรักสีสวย เขาค่อยๆกดมันเข้าไปช้าๆ เมื่อเห็นว่าแบคฮยอนถดกายหนีก็จัดการล็อคเอวบางเอาไว้ พรมจูบแผ่นหลังบางที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยรักที่เขาสร้างไว้
“ อ๊าาาา จ เจ็บ ฮึก ผม เจ็บ ฮืออออ ฮึก คุณ ชานยอล อย่า ฮึก ”
“ ชู่ อย่า อย่าเกร็ง ซี๊ดดดด แม่งเอ้ย แน่นอะไรอย่างนี้วะ ซี๊ดดด อ่าา ”
ชานยอลกัดฟันแล้วดันแท่งเอ็นร้อนเข้าไปจนสุด และไม่รอให้เสียเวลาเขาจัดการล็อคเอวบางอีกครั้งแล้วสวนสะโพกหนาเข้าออกไม่ยั้ง ไม่สนใจว่าคนตัวเล็กจะกรีดร้องออกมาเสียงดังเพียงใด
“ อ่า แม่งเอ้ย ซี๊ดดดด ” ชานยอลเงยหน้าสูดลมหายใจเข้าออกด้วยความสุขสม เขาตักตวงแบคฮยอนจากภายนอกจนสาแก่ใจ และไม่คิดว่ายามที่ได้สัมผัสภายในจะรู้สึกดีได้ถึงขนาดนี้ แบคฮยอนคือบุคคลพิเศษ คือคนที่สามารถทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง อย่างเช่นในตอนนี้
ชานยอลกระชากศีรษะแบคยอนให้เงยหน้าขึ้น เมื่อคนตัวเล็กเริ่มจะหมดแรง ก่อนจะอัดสะโพกแบบถี่ยิบจนเสียงดังก้องไปทั่วห้อง
พลับ พลับ พลับ
“ อ๊า อ๊า อ๊า ไม่ไหว ไม่ ไหว อึก จุก คุณชานยอล อื้อ อ๊ะ อ๊าาาาาา ” แบคฮยอนกรีดร้องออกมาจนเจ็บคอไปหมด ก่อนที่ความอดทนจะหมดลง ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาอีกครั้ง
“ ซี๊ด แม่ง ขาดได้ไงวะ ” จังหวะที่ชานยอลจะถึงฝั่งฝันตามแบคฮยอนไปติดๆ ถุงยางอนามัยที่เขาสวมอยู่ดันขาดออก ชานยอลรีบดึงทิ้งแล้วสอดแท่งเอ็นร้อนแบบไม่มีอะไรกั้นเข้าไปอีกครั้งแล้วอัดสะโพกรัวๆราวกับกลัวว่าคนตัวเล็กตรงหน้าจะหายไป
“ อื้อ อื้อ อ๊าาาา ” แบคฉฮยอนตัวสั่นคลอไปตามแรงกระแทกของชานยอล ก่อนที่เจ้าตัวจะเร่งจังหวะในครั้งสุดท้ายแล้วปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของแบคฮยอนเต็มที่
ชานยอลจับแบคฮอยอนที่ร่างกายอ่อนปวกเปียกให้หันกลับมานอนหงาย เข้าปัดกล่องถุงยางที่แสนเกะกะบนเตียงทิ้งลงบนพื้นอย่างไม่ใยดีเมื่อคิดว่ามันไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว เด็กคนนี้บริสุทธิ์ ไม่แม้แต่จะเคยต้องมือชาย และเขาก็คงไม่ต้องกลัวว่าจะเกิดผลเสียอะไรขึ้นกับเขา ชานยอลสอดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปที่ช่องทางรักอีกครั้งอย่างไม่รู้เบื่อ โถมกายลงไปทาบทับคนตัวเล็กแล้วซอยสะโพกรัวๆ บดจูบลงไปที่เรียวปากอย่างดุเดือด คืนนี้ชานยอลคิดว่าเขาจะตักตวงความสุขจากแบคยอนให้เต็มที่ ตักตวงให้สาสมกับที่ปล่อยให้เขามองดูรูปถ่ายของเจ้าตัวอยู่นานสองนาน
แบคฮยอนยกสะโพกลอยตามแรงกระแทกของชายอล ยิ่งชานยอลอัดแท่งเอ็นร้อนเข้ามาลึกมากแค่ไหนแบคฮยอนก็ยิ่งเกร็งกระตุกกรีดร้องอกมาเสียงดังมากเท่านั้น
“ ค คุณ อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ ไม่เอา อ๊ะ ผม ผม ป ปวด อ๊าาาา อ๊ะ ”
“ ดี ซี๊ดดด ร้องดังอีก แบคฮยอน อ่าาาา อึก อึก อึก ตอดดีเหลือเกิน อืมมม อ่าาา ”
“ อื้อ อื้อ อ๊าาาา ผ ผมไม่ไหว ปวด ผมปวด ฉี่ อ๊าาาา อ๊ะ อ๊ะ ”
“ แตกเลย อึก อึก อึก แบคฮยอน ซี๊ดดดด ฉันบอกให้แตกออกมา!!! ” สิ้นเสียงคำรามของชานยอลแบคยอนก็ยกสะโพกจนลอยขึ้นมากลางอากาศโดยที่ส่วนล่างยังคงติดอยู่กับชานยอล แบคฮยอนกระตุกร่างจนสั่นระริกพร้อมกับปล่อยปัสวะสีเหลืองออกมาอีกครั้งจนเลอะเต็มไปหมด ชานยอลมองภาพตรงหน้าด้วยความพอใจก่อนจะอัดสะโพกเข้าไปอีกรัวๆโดยไม่ลืมที่จะล็อคเอวบางให้สะโพกลอยค้างอยู่แบบนั้น แบคยอนส่ายหน้ากรีดร้องออกมาอย่างต่อเนื่องเมื่อถูกคนตัวสูงโหมกระหน่ำใส่แรงแบบไม่ยั้ง ก่อนที่เขาจะเกร็งกระตุกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
ชานยอลเมื่อเห็นว่าแบคยอนไปถึงฝั่งฝันด้วยร่างกายที่สั่นเทาก็ปล่อยให้ร่างเล็กนอนราบไปกับที่นอน จับมือเรียวของแบคฮยอนขึงไว้เหนือหัว สอดประสานนิ้วมือเข้าหากันแล้วอัดสะโพกใส่รัวๆ เนื้อแนบเนื้อกระทบกันเสียงดังควบคู่ไปกับเสียงควรครางของแบคฮยอน สมองของคนตัวเล็กเริ่มขาวโพรนอีกครั้งเมื่อฝั่งฝันใกล้เข้ามา แบคฮยอนปลดปล่อยออกไปจนนับครั้งไม่ถ้วน ผิดกับชานยอลที่เพิ่งจะปลดปล่อยออกไปเพียงแค่ครั้งเดียว
“ ผ ผม ไม่ไหว แล้ว แฮ่ก แฮ่ก ” แบคฮยอนเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ชานยอลเล่นใส่เข้ามาแบบไม่ยั้ง แถมเจ้าตัวยังอึดและแข็งแรงมากๆ ต่างจากแบคฮยอนที่เกือบจะหมดแรงตั้งแต่รอบแรก ไม่นานร่างเล็กก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ชานยอลเร่งจังหวะเอวให้เร็วขึ้นกว่าเดิมบีบมือที่สอดประสานกันอยู่กับคนตัวเล็กเมื่อจุดหมายที่รออยู่ใกล้เข้ามา
“ เรียกชื่อฉัน อึ่ก แบคฮยอน ฮึก เรียก ชื่อฉัน ซี๊ดดดด ”
“ อ๊า อ๊า ค คุณ อ๊ะ คุณชานยอล ชานยอล อ๊า อ๊าาาาา ”
“ ซี๊ดดดดด อ่า แบค แบคฮยอน แบค ซี๊ดดดด อ่าาาาาาาา ”
“ ม มัน จะ แตก ฮือออออ ฮึก ไม่เอา แล้ว แฮ่ก จะไปแล้วววว อ๊าาาาาา อื้ออออ ”
เสียงร้องของแบคฮยอนปลุกความดิบในตัวของชานยอลให้พุ่งขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เขาโหมแรงใส่คนตัวเล็กกว่าอีกครั้งอย่างหนักหน่วง พร้อมกับกดแช่แท่งเอ็นร้อนที่กำลังปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในตัวของแบคฮอยอนด้วยความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ใช่ มันดีมากจริงๆกับการที่เรามีอะไรกับคนที่เรารู้สึกดีด้วยแบบไม่มีอะไรกั้น
“ ผ ผม ผมไม่ ไหว ฮึก ” แบคฮยอนหน้าซีดเผือกราวกับกระดาษ เอ่ยออกมาเสียงสั่น ดวงตากลมคลอไปด้วยน้ำสีใสแห่งความสุขสม
“ ไม่ไหวก็นอนเฉยๆ เดี๋ยวฉันจะเป็นคนจัดการต่อเอง อ่าาาาา ”
“ ฮึก อ๊ะ อ๊า อ๊าาา ”
ชานยอลขยับสะโพกอีกครั้งโดยที่ยังไม่ยอมถอนกายออกจากแบคฮยอน ก็บอกแล้วไง ว่าเขาจะตักตวงความสุขจากคนตัวเล็กให้สาสม อ่อ แล้วอีกอย่างที่เขายังไม่ได้บอกก็คือ…
เขาน่ะ…เป็นคนที่หวงของมากๆ หวงขนาดไหนน่ะเหรอ… นั่นสิ เขาจะหวงได้ขนาดไหนกันนะ
“ ถ้าแรงเหลือก็ร้องออกมา ถ้าไม่ร้องก็นอนอ้าขานิ่งๆ ซี๊ดดดดด อ่า แบคฮยอน แบคฮยอนของฉัน ”
กลับไปให้กำลังใจกันที่เดิมนะคะ
รัก.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น