Lion King 15 Resentful love ทั้งรักทั้งแค้น
Lion King 15 Resentful love ทั้งรักทั้งแค้น
“ ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องทะนุถนอมอีกต่อไป ”
“ อ อี้ฟาน คุณ จะทำอะไร ”
“ ก็ทำในสิ่งที่ผมอยากทำมาโดยตลอดยังไงล่ะ แบคฮยอน ”
“ ม ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ อี้ฟาน อ อย่า อย่าทำ แบบนี้ ”
“ มานี่ ” อี้ฟานไม่ได้ฟังเสียงร้องขอจากแบคฮยอนเลยแม้แต่น้อย ในตอนนี้เขาถูกความโกรธเข้าครอบงำ และพร้อมที่จะทำลายแบคฮยอนทุกเมื่อ
อี้ฟานเหวี่ยงคนตัวเล็กกว่าลงบนเตียงเต็มแรงแล้วทาบทับลงไปทันที จับข้อมือเรียวตรึงไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว แล้วก้มลงไปซุกไซร้ที่ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย มืออีกข้างจัดการเปลื้องเสื้อผ้าของทั้งตัวเองและคนใต้ร่างด้วยความชำนาญ ยิ่งคนตัวเล็กดิ้นแรงแค่ไหนก็ยิ่งปลุกอารมณ์ดิบเถื่อนในกายมากเท่านั้น
“ ฮือออ อ อี้ฟาน ไม่เอาแบบ นี้ ฮึก ได้ โปรด อย่า ”
“ หอมจังวะ ” ไม่ได้ฟังเสียงร้องขอความเมตตาเลยแม้แต่น้อย ยิ่งได้สัมผัสกายบางที่ปรารถนา สติของเขาก็ยิ่งเตลิด
เสื้อผ้าอาภรณ์ต่างหลุดลุ่ยไม่เป็นชิ้น อี้ฟาดกดจูบลงไปที่เรียวปากบางแล้วใช้มือบีบให้อ้าปากออก เพื่อรับลิ้นร้อนของเขาที่กำลังจะลุกล้ำเข้าไป คนตัวเล็กทั้งดิ้นทั้งเอ่ยปากขอร้องจนแทบจะหมดแรง แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าคนตัวใหญ่กว่าจะเห็นใจ กลับกัน มันยิ่งทำให้อี้ฟานกระทำกับร่างกายของเขาหนักขึ้นกว่าเดิม
อี้ฟานผละจากคนตัวเล็กเมื่อทั้งจูบทั้งฟัดจนพอใจ ใช้มือสากชักรูดแท่งเอ็นร้อนที่ขยายจนเต็มที่ แล้วแทรกกายเข้าระหว่างกลางตัวแบคฮยอน
“ ฮึก ไม่เอา อี้ฟาน ฮือออ ขอร้อง อย่าทำ อย่า ฮือออ ” แบคฮยอนกรีดรร้องออกมาอย่างน่าสงสาร เขาเกลียดการถูกบังคับ ไม่ชอบเลยสักนิด คราวก่อนที่ชานยอลทำกับเขานั่นมันก็แค่แผนที่ถูกสร้างขึ้น แต่คราวนี้มันไม่ใช่ เขากำลังจะถูกข่มขืน จากชายที่ไม่ใช่คนรักของเขา
“ ชู่ นิ่งๆน่า ” อี้ฟานว่าเสียงกระเซ่าไม่เป็นตัวของตัวเอง จ่อส่วนหัวของแท่งเอ็นร้อนไปที่ช่องทางรัก แล้วถูไถมันอยู่อย่างนั้น
“ ฮ ฮืออออ ” แบคฮยอนทำได้เพียงนอนแน่นิ่งไร้หนทางสู้ กัดฟันเม้มริมฝีปากเข้าหากันจนเป็นห้อเลือดเมื่ออี้ฟานสอดใส่ส่วนนั้นเข้ามาจนสุด เสียงทุ้มครางกระเส่าอย่างสุขสมต่างจากเขา ที่ทรมานแทบขาดใจ
แต่ก็สมควรแล้ว สมควรแล้วที่จะถูกลงโทษแบบนี้ แกมันเลวแบคฮยอน เลวที่มาหลอกคนๆนึงให้เชื่อใจ แล้วทำร้ายเขาอย่างเลือดเย็น สมควรแล้วที่จะโดนแบบนี้ สมควรแล้วจริงๆ
“ จ เจ็บ ฮึก ฮือออ ”
“ ชู่ ไม่ร้องนะครับ ” ในตอนที่สติของอี้ฟานกำลังกลับมา แต่เขาไม่สามารถหยุดมันได้อีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงอ่อนโยนกับแบคฮยอน
คนที่เขารักอย่างสุดหัวใจ
“ ขอโทษ ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง ” อี้ฟานโน้นตัวลงมาพรมจูบทั่วใบหน้าหวาน โดยที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกับคนตัวเล็กอยู่
“ ฮึก ”
“ ผมจะค่อยๆทำ ” อี้ฟานที่อึดอัดจนแทบอยากจะปลดปล่อย ค่อยๆขยับสะโพกช้าๆเพราะเกรงว่าคนใต้ร่างจะเจ็บ แล้วเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์
คนตัวเล็กทำได้เพียงนอนรอรับความเจ็บปวดที่ถูกคนตัวใหญ่กว่ามอบให้อย่างไม่จบไม่สิ้น อี้ฟานตักตวงความสุขจากกายบางจนแทบจะเอ่อล้นออกมา เขารักแบคฮยอน อยากครอบครอง ไม่อยากให้ใครมาได้ร่างกายนี้ไป ไม่อยากให้ใครมาอยู่กับร่างกายนี้
“ อ่าาา แบคฮยอน ” อี้ฟานปลดปล่อยหยาดน้ำสีใสครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ใส่กายบางที่เกร็งกระตุกตามมาติดๆ เมืื่อคิดว่าทุกอย่างจบลงแล้วแบคฮยอนก็รีบนอนหันหลังให้กับอีกคนทันทีที่ทิ้งตัวลงนอนข้างกัน
สกปรก เพียงแค่คิดว่าร่างกายของเขา ไม่ได้เป็นของชานยอลแค่คนเดียวแบคฮยอนก็แทบอยากจะฆ่าตัวตาย ที่เคยบอกว่ารู้สึกดีกับอี้ฟานนั่นคือเรื่องจริง แต่เขาไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ ไม่เคยต้องการสักนิด
คนตัวเล็กสะอื้นเบาๆเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น ก่อนที่จะได้รับสัมผัสเบามือจากคนด้านหลัง อี้ฟานเอื้อมมือมาแต่แขนเขาเบาๆ ไม่มีคำพูด ไม่มีอะไรทั้งนั้น ก่อนที่เขาจะชักมือกลับไปแล้วลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า
กลับไปต่อที่เดิมค้าบบบ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น